Argentinie, het land van de onvervulde beloftes

Zondagavond, na een bioscoopje te hebben gepakt en uitgebreid te hebben gegeten, zijn we naar een bankje aan de kade van Puerto Madero gelopen. We hadden al sinds Mendoza een fles Malbec mee van bodega Di Tomasso, en nog geen kans gehad om deze op te drinken. De fles was al bijna anderhalve maand, het grootste gedeelte van ons verblijf in Argentinie, bij ons, en zodoende zochten we een geschikte gelegenheid. De laatste volledige avond in Buenos Aires, de stad van de goede wind, leek ons uitermate goede gelegenheid. Op de overzijde van de doks stonden grote gebouwen van multinationals in het donker te stralen, en in de haven lagen een aantal klassieke oorlogsschepen, omgebouwd tot restaurant. Tijdens het drinken van de wijn bij deze romantische setting, dachten we terug aan onze reis.

Argentinie heeft een zeer boeiende geschiedenis, waarvan de geschreven variant weliswaar niet zoveel verder teruggaat als onze eigen, maar minstens zo boeiend is door alle oorlogen waarin de Argentijnen in verwikkeld raakten, en bovenal met zichzelf. De Argentijnse geschiedenis kent een hoop oplevingen, maar minstens zoveel dieptepunten met de economische crisis, die het land nog steeds niet te boven is na de ontkoppeling van de dollar-peso, de laatste is. Er heerst heel veel armoede in het land, en hoewel ze vaak te trots zijn om het toe te geven, is het steeds beter zichtbaar. Naast het station van Buenos Aires (Retiro) ontstaan sloppenwijken, in plaats van dat ze langzaam verdwijnen zoals het geval is in Lima. Bedrijven zijn vaak te machtig, de overheid heeft een een aantal hele dubieuze beslissingen genomen en is bepaald niet vrij van corruptie, zelfs niet in de hoogste kringen (iets met snelwegen in Patagonie). Buitenlanders zijn bang dat de huidige, 'Peronistische' (zo noemt iedere linkse partij zich tegenwoordig) regering de koers van de Venezuelaanse president Chavez gaat varen, wat ten koste gaat van het vertrouwen en geloofwaardigheid van Argentinie. Ondertussen overheerst het beeld bij de Argentijnen zelf dat buitenlanders een soort oneindige voorraad geld hebben, en daarom een stelsel hebben geintroduceerd waarbij Argentijnen veel minder hoeven te betalen en worden voorgetrokken tot het bizarre af.

Als vakantieland is Argentinie echter een land van uitersten. Hele hoge bergen, bizar gekleurde landschappen, maar ook bijzonder uitgestrekte en lege velden waarop helemaal niks groeit. Bij de grens met Brazilie is het daarentegen weer uitzonderlijk begroeid en vochtig, terwijl de omgeving van Salta meer aandoet als een woestijn. De warmte in het noorden van het land is dan weer totaal anders dan de snijdende winden die over de gletsjers heen waaien in het zuiden bij El Calafate. In culinair opzicht is Argentinie superieur aan alle landen die we hebben bezocht. Groenten zijn vooral goed voor garnituur, maar het vlees is van een buitenaardse kwaliteit en komt in zulke grote hoeveelheden dat je gewoon niet kunt begrijpen wat ze in Nederland met het vlees doen. De wijnen van Mendoza en Cafayate zijn van hoge kwaliteit en gaan ideaal samen met de Argentijnse, en inmiddels onze, liefde voor rundvlees.

De hoofdstad van het land, Buenos Aires, representeert de unieke Argentijnse ziel. Het wordt het Parijs van het zuiden genoemd, en dat geeft al aan dat Argentinie veel meer is dan een Spaanse kolonie, maar een hele eigen identiteit heeft. En dat straalt af op het land. De oude stoepen, de kunstige maar vaak ook roestige lantaarnpalen, de versleten auto's, de sierlijke herenhuizen in het centrum: het doet je denken aan vervlogen tijden, toen het land nog vol beloftes zat en het leek alsof Argentinie de hele wereld aan kon. Het doet soms optimistisch, soms heel tragisch, en altijd melancholisch aan, wat het eigenlijk alleen maar heel mooi maakt.

Nadat we onze wijn op hadden, gooiden we de fles weg. Symbolisch namen we toen ook afscheid van de drie maanden durende reis. We vonden het een zeer afwisselende reis, en we zijn erg tevreden met de keus voor Peru en Argentinie. We hebben heel veel interessante en leuke mensen ontmoet. Ook hebben we talloze bizarre dingen gezien en meegemaakt, dingen die in Nederland onvoorstelbaar zijn. Maar bovenal hebben elkaar nog beter leren kennen. Graag willen we iedereen bedanken voor alle leuke reacties op onze website(s), en hopelijk tot zeer binnenkort!

Alle foto's staan nu online op http://www.travure.com/albums/argentinie. Ook heb ik inmiddels tijd gevonden om extra navigatieknoppen toe te voegen, zodat het bekijken van de foto's eenvoudiger wordt. Hieronder staan nog een aantal links naar filmpjes op youtube.com.

Orkest in San Telmo:
http://www.youtube.com/watch?v=GVXkuCRGYnc
http://www.youtube.com/watch?v=FSCRT_xx0DI
http://www.youtube.com/watch?v=43uMKJVxQe8

Tango in San Telmo:
http://www.youtube.com/watch?v=9dP6fnQK6K8

Paardenrace:
http://www.youtube.com/watch?v=3WT4MKZcVFc

Tango in Tortoni:
http://www.youtube.com/watch?v=Mg7-1eYu0qM
http://www.youtube.com/watch?v=8BQdpReahqA
http://www.youtube.com/watch?v=OVP4P2RO6GM

Gaucho's in Tortoni:
http://www.youtube.com/watch?v=2LMEIkPrR6Q
http://www.youtube.com/watch?v=3a_puDJcI10
http://www.youtube.com/watch?v=e8OfeVsOZzM
http://www.youtube.com/watch?v=AVl6uDHy-wI