Roadtrip door Noord-Argentinie

Na Bolivia zijn we bij San Pedro de Atacama, Chili, beland. San Pero is een klein stadje aan een oase in de Atacama woestijn wat vooral de afgelopen jaren flink is gegroeid door het toerisme. Er is genoeg te doen in de buurt van San Pedro, maar het lijkt allemaal vrij veel op wat we al hadden gezien in Bolivia. We hadden besloten louter Valle de la Luna te bezoeken. Zie ook http://www.travure.com/albums/bolivia_en_noord_chili .

Op vrijdag hebben we een bus richting Argentinie gepakt, met als bestemming Salta. Salta, net als de bijgelegen steden Tucuman en Jujuy, zijn gebouwd al aanvoerringssteden voor de Boliviaanse steden, waar zilver en goud werd gevonden. De Argentijnse steden zijn echter veel lager gelegen, waardoor veeteelt en het verbouwen van gewassen veel beter ging. Dit karakter is nog duidelijk terug te vinden in de omgeving. Later is de focus meer naar de oostkust van Argentinie verschoven, toen Buenos Aires een steeds centralere rol begon te spelen. Salta staat tegenwoordig bekend om de wijnen die in de buurt van Salta te krijgen zijn, en om het toerisme. De omliggende gebergtes zijn erg kleurrijk door de vulkanische activiteit in de omgeving.

Na Salta te hebben bezichtigd, hebben we eerst een tour gedaan met Movi Track, een omgebouwde vrachtwagen waarin het gebergte ten oosten en ten noorden van Salta wordt aangedaan. Vooral de omgeving van Pumamarca was redelijk briljant. We waren daar al wel voorbij gekomen per bus vanaf San Pedro, maar toen sliepen we, dus dat telt niet. Vervolgens hebben we een autootje gehuurd en zijn we achtereenvolgens naar Cachi, Molinos en Cafayate gereden. In de omgeving van Salta zijn talloze estancias (ranches) te vinden, ooit gebouwd door gauchos, tegenwoordig vaak dienstdoende als hotel. Naast uitgebreid eten, zwemmen in het zwembad (mogelijk erg koud) en genieten van een veel te groot bed, is het ook mogelijk om paard te rijden. Vooral die eerste drie moesten we natuurlijk even uitproberen (http://www.haciendademolinos.com.ar/). Cafayate is vooral bekend om zijn wijnen. Vooral de Quara (etiket met een kunstzinnige lama, ook in Nederland of Belgie te verkrijgen) viel erg in de smaak. De autorit zelf viel ook erg in de smaak: je rijdt door twee natuurgebieden die volstaan van de meest bizarre rotsformaties. De weg is niet super (met name de R40), maar een lekke band hebben we kunnen voorkomen. Zonder schade zijn we er echter niet vanaf gekomen: twee blokken voor aankomst bij ons hostel in Salta (zeg maar de laatste 10 minuten van de rit) vond een taxichauffeur het nodig om ons van achter aan te rijden (buiten onze schuld overigens, toch alles moeten betalen dankzij de kromme Argentijnse regelgeving ten nadele van toeristen). Dat hebben we maar proberen te vergeten met een biefstuk van 700 gram, die met een lepel naar binnen gegoten kon worden.

Vandaag zijn we in Cordoba aanbeland, de tweede grootste stad van het land. In de stad zelf maar ook in de omgeving zijn een hoop bouwwerken van de Jezuieten terug te vinden, en ook het ouderlijk huis van Ernesto 'Che' Guevara met bijliggend museum. Verder gaan we ook een Cordobaanse estancia testen op gastvrijheid en luxe (http://www.estancialapaz.com/). Voor foto's van Argentinie, zie http://www.travure.com/albums/argentinie .